usta od ucha do ucha

См. также в других словарях:

• usta — blp, D. ust «otwór naturalny w twarzy człowieka prowadzący do przewodu pokarmowego i oddechowego, od przodu zamknięty wargami; także same wargi» Grube, mięsiste, pełne, wydatne usta. Koralowe, karminowe, malinowe usta. Drobne, ładnie wykrojone… …   Słownik języka polskiego

• usta — 1. Być na ustach wszystkich «być powszechnie wspominanym, być przedmiotem rozmów»: Najwyższy czas dowiedzieć się czegoś o słodkiej Penelope Cruz, bo już niedługo będzie na ustach wszystkich. Cosm 7/2000. 2. Coś przechodzi z ust do ust «coś jest… …   Słownik frazeologiczny

• od ucha do ucha — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} szeroko otwierając usta, nie krępując się czyjąś obecnością, serdecznie (np. przy śmianiu się, ziewaniu) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Widać było, że jest zadowolony, bo śmiał się od ucha do ucha. Rada z… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ucho — n II; lm MB. uszy, D. uszu (uszów), C. uszom, N. uszami (uszyma), Ms. uszach 1. «parzysty narząd słuchu i równowagi u kręgowców (u człowieka i ssaków składający się z ucha zewnętrznego, środkowego i wewnętrznego) znajdujący się po obu stronach… …   Słownik języka polskiego

• ucho — 1. Ciągnąć, wyciągnąć kogoś za uszy «pomagać, pomóc komuś w osiągnięciu czegoś, co jest, było dla niego bardzo trudne, przekracza, przekraczało jego możliwości»: Okazało się prędko, że i Zbyszek jest bystry, zdolny, a w zamian za lekcje… …   Słownik frazeologiczny

• ziewać — ndk I, ziewaćam, ziewaćasz, ziewaćają, ziewaćaj, ziewaćał ziewnąć dk Va, ziewaćnę, ziewaćniesz, ziewaćnij, ziewaćnął, ziewaćnęła, ziewaćnęli, ziewaćnąwszy «otworzywszy, zwykle mimowolnie, odruchowo usta (pysk), wciągać powietrze i zatrzymywać je… …   Słownik języka polskiego

• gęba — 1. pot. (Biec, iść, pójść, lecieć, polecieć itp.) z gębą, z jęzorem, z pyskiem a) «natychmiast powiadomić kogoś o czymś; donieść, naplotkować» b) «iść do kogoś z wymówkami, z awanturą, z krzykiem»: Na drugi dzień Kisiel złapał mnie na ulicy i z… …   Słownik frazeologiczny

• pysk — (Biec, iść, pójść, lecieć, polecieć itp.) z pyskiem zob. gęba 1. Ciemno, choć w pysk daj zob. ciemno. Drzeć pysk zob. gęba 3. Drzeć, rozedrzeć, wydrzeć (na kogoś) pysk; skoczyć, rzucić się, wyjechać (na kogoś) z pyskiem, doskakiwać do kogoś z… …   Słownik frazeologiczny

• nadstawiać — ndk I, nadstawiaćam, nadstawiaćasz, nadstawiaćają, nadstawiaćaj, nadstawiaćał, nadstawiaćany nadstawić dk VIa, nadstawiaćwię, nadstawiaćwisz, nadstawiaćtaw, nadstawiaćwił, nadstawiaćwiony «wysuwać coś w jakimś kierunku, wystawiać na działanie… …   Słownik języka polskiego

• chuchać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, chuchaćam, chuchaća, chuchaćają {{/stl 8}}– chuchnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, chuchaćnę, chuchaćnie, chuchaćnij, chuchaćnął, chuchaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• Leute — 1. A de richa Lüta werd ma nüd rüdig1. – Sutermeister, 143; Tobler, 371. In Appenzell: Von den reichen Leuten bekommt man nicht leere Hände. (Tobler.) 2. Albern Leut dienen nicht in die Welt. – Petri, II, 4. 3. Alberne Lüe sind ock Lüe. (Hannover …   Deutsches Sprichwörter-Lexikon